Ebeveynler çocuklarının kendi ayakları üzerinde durabilen, özgüvenli ve hayatın sorumluluklarını eline alabilen bireyler olmasını isterler. Anne babaların bazı davranışları çocuğun sorumluluk kazanmasına katkı sağlayabilirken bazen de olumsuz sonuçlar doğurabilmektedir. Bu nedenlerden bazıları, çocuğun yaşına uygun gelişimsel durumunun aile üyeleri tarafından dikkate alınmaması ya da hiç fark edilememesi, çocuğun yapması gereken işleri anne babaların yapması, aile ilişkilerinde ve görev dağılımında net sınırlarla kuralların olmaması, ebeveynlerin çocuk için iyi bir örnek ortaya koyamaması vb. pek çok neden sıralanabilir.  

Küçük sorumluluklar vererek çocuğu hayata hazırlamak. Örneğin her gün odasını toplayarak ve yemekten sonra tabağını kaldırarak bazı sorumluluklar yerine getirebilir. Çocuklar anne babalarını pek çok alanda örnek aldıkları gibi bu alanda da örnek alacaktır. Bu sebeple kendi sorumluluklarımız konusunda ortaya koyacağımız davranışların da çocuklarımız tarafından izlendiğini ve takip edildiğini unutmayalım. Çocuğunuzla birlikte rutinler oluşturmak, Örneğin her Pazar sabah sporu yapmak vb. çocuğu davranışının sonuçları ile karşılaştırmak, sabırla ben dilini kullanarak açıklamalar yapmak, net kurallar ve sınırların koyulması ebeveynlerin tutarlı olması beklenmektedir.

Aile içinde kurallarımızı belirlemek için önceden belirlenmiş aile toplantıları yapılması ,aile içinde aynı dili kullanmak .anne ve babanın çocuktan davranışları ile ilgili isteklerinde tutarlı ve makul olması önemlidir. Aile içinde sınırlar aile toplantılarında oluşturulup anne baba tarafından düzenli olarak takibi yapılırsa çocuğumuza güvenli bir sınır çizmiş oluruz. En önemlisi sorumluluklarını yerine getirdiğinde çocuğu takdir etmek olumlu davranışı pekiştirmek davranış kandırmak ve sorumluluk duygusunun gelişimi için çok önemlidir. Örneğin oyundan sonra oyuncaklarını toplaması gibi…